“What most of us fail to understand is that vulnerability is the cradle of the emotions and experiences that we crave. Vulnerability is the birthplace of love, belonging and joy.” (Brené Brown)
Als we tijdens workshops of lezingen mensen laten nadenken over momenten van leiderschap komen ze vaak bij momenten van moed, authenticiteit. Terecht. Leiderschap is inherent persoonlijk. Dat is het grote verschil met 'leidinggeven', de uitoefening van een gekregen mandaat. Het maakt de relatie tussen leiding geven en leiderschap ook ingewikkeld. Leiding geven als het doen wat verwacht wordt, is al een hele klus.
Authenticiteit gaat over de spreidstand van de geprojecteerde macht op jou als leider, versus de ervaren onmacht in complexe situaties. Over het kunnen blijven twijfelen: of de missie waardevol is, of de offers die je brengt en vraagt de moeite waard zijn, of de keuzes die je maakt de juiste zijn, of de emotionele kwetsuren die je oploopt, de eenzaamheid en de angsten de moeite waard zijn, of je wel de juiste persoon bent voor deze opdracht etc.
Dit kunnen blijven (onder)zoeken, en jezelf niet verdoven, jezelf niet buiten de relatie plaatsen, maar oprecht en emotioneel verbonden samen blijven werken met mensen. Over het kunnen laten bestaan van projecties, reputatie en dus keeping up appearances en tegelijkertijd een gevoel van identiteit en persoonlijke vrijheid behouden. Over fouten kunnen toegeven, hulp kunnen vragen en vertrouwen op de ander.
Dit is een bewerkt extract uit het boek ‘Over leiderschap. 19 inzichten’ (Koen Marichal & Jesse Segers, uitgegeven door Pelckmans Uitgevers. De illustraties zijn gemaakt door Studio Arsène.